तिमी भन्ने एउटा सपना थियो,
तर त्यो सपनाको आफ्नै मूल्य थियो।
मायाको नाममा तिमीले सधैं,
आफ्ना इच्छा र स्वार्थका बादल थोपर्थ्यौ।
तिमीले भनेका थियौ, “म तिम्रो छु,”
तर शब्दहरूले झूटका आँसु झार्थे।
तिमीले दिएको मायाको हरसपना,
स्वार्थको छायामा हराउँदै गयो।
मायाको मतलब बुझ्न सक्यौ भने,
त्यो त साटासाट होइन नि!
तर तिमीले त केवल,
आफ्नै हकमा संसार राख्यौ।
माया स्वार्थी भएन भने,
किन त्यसको गहिराई घट्छ?
तर तिमीले देखायौ,
कि स्वार्थले माया भत्काउँछ।
अब म जान्छु आफ्नो बाटो,
जहाँ माया स्वार्थरहित होस्।
तिमी त केवल पाठ हौ,
स्वार्थी प्रेम कहिल्यै अमर हुँदैन।
